اصول مهم تیراندازی
در این نزدیکی هست می تواند شکارچیان دیگری باشد. آنها ممکن است تقلید از تماس های بازی صداهایی ایجاد کنند. حتی مشاهده قطعی پوست و شاخ نیز به اندازه کافی مثبت نیست - شکارچیان هنگام حمل گوزن مورد اصابت گلوله قرار گرفته اند. قبل از شلیک! از خود بپرسید: "آیا این شخص است؟" این کار ذهن شما را به سمت انتظار دیدن یک شخص متمرکز می کند ، نه اینکه یک حیوان را تصور کنید.
انگشت خود را از ماشه دور نگه دارید تا کاملاً مطمئن شوید که آتش زدن در آن ایمن است. لباس و تجهیزات با رنگ روشن می تواند به شما کمک کند تا دیده شوید ، به ویژه در نور کم نور یا کمرنگ مانند صبح زود ، اواخر شب یا زیر پوشش بوش. با این حال ، هیچ رنگی به راحتی در تمام اوقات روز و در تمام محیط دیده نمی شود. رنگی بپوشید که از پس زمینه ای که در آن عکس می گیرید کاملاً متفاوت باشد و با حیوانات بازی آن منطقه متفاوت باشد. اگرچه این ممکن است خطر تیراندازی شما را به حداقل برساند ، اما فقط در صورت شناسایی صحیح اهداف دیگر ، این کار انجام می شود.
شکارچیان برای شناسایی هدف خود باید از دید دو چشمی استفاده کنند ، نه فقط مناظر تلسکوپی تفنگی. اگر از دوربین شکاری یا مناظر تلسکوپی استفاده می کنید ، مراقب "دید تونل" باشید که دید شما را به هر طرف محدود می کند. تلسکوپ یا دوربین شکاری را از یک طرف به طرف دیگر جارو کنید تا اطمینان حاصل کنید که هیچ شخصی به میدان آتش شما نزدیک نیست.
بخاطر بسپارید - شناسایی شفافیت هدف همیشه وظیفه تیرانداز است. این فارغ از هر استراتژی دیگری است که شکارچیان برای دیده شدن استفاده می کنند یا نمی کنند.
قانون 5: منطقه شلیک خود را بررسی کنید
از آنچه می توانید در منطقه بین خود و هدف خود و در منطقه فراتر از هدف خود ضربه بزنید ، آگاه باشید.
از خود بپرسید "اگر هدف خود را از دست بدهم چه اتفاقی می افتد؟"
محدوده شدید برای پرتابه ها ممکن است به اندازه:
rimfire .22: 1.5 کیلومتر
کالیبر 308: 4.5 کیلومتر
اسلحه: تا 400 متر
تفنگ ساچمه ای: از 250 متر تا 750 متر (بستگی به نوع کارتریج دارد.)
برای جلوگیری از کوتاه شدن دور یا فراتر رفتن از هدف باید مکانهای دید به درستی تنظیم شوند.